Na geen verplichtingen meer te hebben aan een werkgever was het de vraag hoe ga je de vrije tijd besteden? De keuze voor een trouwe viervoeter was voor ons al snel gemaakt, realiserend dat dit een ander leven met zich mee zal brengen. Echter realiseren en daadwerkelijk beleven is een groot verschil.
Na velen rassen te hebben doorgenomen werden wij geconfronteerd met een ras dat opeens uit het niets, zeven stuks, op ons af kwamen gestormd, ieder kwispelend en ons begroetend, Australian Shepherds het was alsof ze wilde zeggen ons moet je nemen.
Alle raadgevingen waarom je het ras niet moet aanschaffen kwamen bij ons over, maar de liefde voor dit ras overstemde alles zoals, niet in een appartement, niet als eerste hond, fysiek en mentaal moe maken, realiseren dan je een hond in huis neemt, haren, haren en haren, die normaal gesproken koeien drijft en een erf bewaakt.
Na ca. een jaar en veel info via internet verder, ASCN en fokkers, besloten wij de uitdaging aan te gaan. Er was wel een vereiste, een van ons twee moest de hele dag bok onze nieuwe aanwinst aanwezig zijn. Na overeg met onze werkgevers hebben wij dit ook voor de laatste maanden van mijn erkjaar bij en met de werkgever kunnen regelen.
Na een eerste bezoek bij de gekozen fokker werden wij verliefd op de middelste in de linker foto. Echter de fokker stelde voor de onderste te nemen omdat deze rustiger was. Deze raadgeving hebben wij ook opgevolgd. Nu achteraf gezien hebben wij over het rustige onze twijfels.
Vanwege onze verbondenheid met Italië, geen bloed maar wel opvoeding was de naam al snel gevonden. Het is een ras waar wij verliefd op zijn geworden, het was dan ook heel toepasselijk om iedere dag te kunnen zeggen "ik hou van jou" ofwel Ti'amo, Tiamo.
Nu met de keuze zijn wij de fokker bijzonder dankbaar dat wij deze lieverd in ons midden hebben. Wij zien een geweldige hond die alles voor ons betekent, ja hoor, zelfs achter het behang plakken. Hij heeft onze wereld verandert en helemaal op zijn kop gezet.